Biografia Michela Desmarquet'a (1931-2018)

napisana przez dr. Tomasza Chałko

Michel Desmarquet urodził się w 1931 roku w Normandii, w północnej części Francji. Od dzieciństwa nie podobała mu się chłodna, pochmurna i deszczowa pogoda w Normandii i marzył o życiu w ciepłych krajach. Kiedy miał 16 lat, Francja prowadziła rekrutację do swojego wojska w centralnej Afryce. Michel porzucił szkołę rolniczą, w której się uczył i wymusił na rodzicach, żeby zgodzili się na jego wyjazd do wojska w Afryce.

Już po pierwszym dniu musztry Michel się zorientował, że popełnił błąd. Kiedy generał przyjechał na inspekcję rekrutów, Michel wybiegł z szeregu, uścisnął rękę generałowi i mu głośno oznajmił, że chce wrócić do domu. Wszyscy obecni wybuchli śmiechem, bo jeszcze czegoś takiego na oczy nie widzieli.

Przygody Michela w wojsku francuskim w centralnej Afryce zasługują na osobną książkę. Kiedy mi je opowiadał - jak go odwiedziłem w 1996 roku - śmialiśmy się obaj tak, że nas bolały mięśnie brzucha bez przerwy przez dwa tygodnie. Do dzisiaj we francuskim wojsku w Afryce znane są wyczyny Michela, bo są one przekazywane przez żołnierzy z pokolenia na pokolenie. Krótko mówiąc, Michel z pomocą swojego wrodzonego poczucia humoru psuł dyscyplinę wojskową jak tylko mógł i żadna kara dyscyplinarna nie miała zamierzonego efektu.

Francja prowadziła wtedy wojnę w Wietnamie i rekrutowała Afrykańczyków, żeby za nich w Wietnamie wojowali. Kiedy Michel trafiał do więzienia wojskowego, gdzie strażnikami byli Afrykańscy tubylcy, nauczył się kilku lokalnych dialektów, co pozwoliło mu niezwykle skutecznie psuć plany rekrutacji Afrykańczyków do wojska francuskiego w Wietnamie.

Po zakończeniu „służby” wojskowej w Afryce Michel przystąpił do spółki prowadzącej plantację kawy, w czym mu pomogła znajomość afrykańskich dialektów. Po wyjeździe z Afryki, osiedlił się w Nowej Kaledonii na Oceanie Spokojnym, gdzie hodował pomidory. Następnie wyjechał do Australii, gdzie nabył farmę na granicy tropikalnej dżungli niedaleko Cairns i zajął się pomaganiem Australijczykom w utrzymaniu tropikalnych ogrodów.

W czerwcu 1987 roku zaawansowani ludzie z TJehooby (ci sami, którzy przekazali Mojżeszowi 10 przykazań ~3250 lat temu), powierzyli Michelowi misję, żeby napisał książkę relacjonującą jego wizytę na planecie Tjehooba wraz z przekazem TJehooby dla obecnych mieszkańców Ziemi.

Z uwagi na jego wyjątkowo niezachwianą siłę charakteru, Michel został wybrany, żeby odbyć podróż międzygwiezdną po naszej Galaktyce, odwiedzić planetę zwana Tjehooba i zrelacjonować co zobaczył i usłyszał bez zniekształceń. Podróż odbyła się metodą tzw. „przeistoczenia” (trans-substantiation), które polega na opuszczeniu czasoprzestrzeni i powrocie do niej w innym miejscu w naszej Galaktyce. Książka pod tytułem Misja zawiera szczegółową relację Michela z tej podróży.

Po powrocie na Ziemię, Michel napotkał szereg trudności. Ponieważ nigdy w życiu niczego nie pisał, z wyjątkiem listów do rodziców, zajęło mu ~3 lata, żeby ręcznie, po francusku napisać książkę pod kierunkiem Thao, mentorki z TJehooby, która pomagała mu telepatycznie.

Trudności się spiętrzyły po przetłumaczeniu książki na angielski i jej wydrukowaniu. W 1995 roku Michel sfinansował druk 10000 książek w USA, ale żadna księgarnia w USA nie chciała ich sprzedawać. W 1996 roku Michel porzucił cały nakład w USA, bo drukarnia życzyła sobie miesięcznej opłaty za przechowywanie książek. W Australii pierwszy niewielki nakład się rozszedł w 1993 roku, ale drugiego nakładu żadna księgarnia nie chciała rozprowadzać. Na nic zdała się zmiana tytułu.

Prawie nikt na Ziemi Michelowi nie wierzył, nawet tzw. specjaliści od UFO, i Michel popadł w depresję. Po jego powrocie na Ziemię dwie kolejne żony go opuściły i w 2000 roku Michel zdecydował się całkowicie porzucić swoja misję razem z książką i wyjechać do Wietnamu, żeby ożenić się po raz trzeci i mieć w końcu „święty spokój”.