Umysł lidera IWONA MAJEWSKA-OPIEŁKA

Tytuł: Umysł lidera. Jak kierować ludźmi u progu XXI wieku

Autor: Iwona Majewska-Opiełka

Wydanie: 1998 

Stron: 328

Okładka: miękka

Przedmowa prof. dr. hab. Zygmunta Kołodziejaka, Rektora Wyższej Szkoły Zarządzania i Marketingu w Warszawie:

To pierwsza chyba na polskim rynku książka ujmująca całościowo problemy zarządzania i kierowania ludźmi, adresowana do polskich liderów i ludzi biznesu i oparta na polskich realiach. Autorka, wykorzystując zarówno rozległą wiedzę teoretyczną, jak i praktykę kursów i seminariów, które prowadzi w Polsce i w Kanadzie, szeroko omawia m.in. cechy prawdziwego lidera, zasady i wartości, jakimi powinien się kierować, jego rolę w przedsiębiorstwie, umiejętność skutecznego przewodzenia ludziom i wzbudzania w nich entuzjazmu. Swoje tezy ilustruje wieloma przykładami polskich firm i ich szefów, a odwołując się do przykładów firm zachodnich, zachowuje właściwy dystans i krytycyzm.

Wprowadzenie do książki:

Już ze wstępu do Umysłu lidera można wywnioskować, że Autorka jest człowiekiem sukcesu, wierzy w swoje umiejętności, dar przekonywania, posłannictwo. Jej postawa, przekonanie, że ma wiele do zaoferowania innym, pewność, że będzie przyjęta pozytywnie, ukształtowały się nie z megalomaństwa, lecz żmudnej pracy, samodoskonalenia, wiedzy i kontaktów z ludźmi. Główne problemy, którym Autorka poświęca swą uwagę, dotyczą liderów, ich cech osobowościowych, umiejętności, które powinni w sobie wykształcić, potrzeby systematycznego podnoszenia kwalifikacji, konieczności krytycznego przyswajania wiedzy z innych obszarów kulturowych. Problemy te mają ogromną doniosłość w ogóle, a w polskich warunkach w szczególności.

Żyjemy na przełomie dwóch epok. Kończy się wiek XX, wkraczamy w wiek XXI. Obserwujemy wielkie zmiany o charakterze globalnym, regionalnym, a także w życiu poszczególnych narodów i jednostek. Nastąpiło gwałtowne przyśpieszenie rozwoju, szybkie przewartościowanie w sferze produkcji, w usługach. Nowe do niedawna obszary wytwarzania odchodzą w niebyt. Rozwój techniki i technologii sprawia, że procesy produkcyjne osiągnęły ogromny stopień złożoności i dynamizmu rozwojowego. Wiedza ludzka, acz ciągle doskonalona, nie pozwala w pojedynkę rozwiązywać najprostszych choćby spraw produkcyjnych czy społecznych. Ludzie w różnych specjalnościach dla rozwiązania określonego problemu muszą się łączyć w zespoły. Dotyczy to zarówno bieżących spraw produkcyjnych, jak l prowadzenia prac naukowo-badawczych i rozwojowych. Te ostatnie, Jeśli przedsiębiorstwo chce utrzymać się na rynku, muszą być prowadzone permanentnie.

W tej sytuacji najważniejszą sprawą staje się jakość przywództwa. Ono warunkuje sposób, w jaki przedsiębiorstwa, instytucje i organizacje dostosują się do wyzwań przyszłości. Przemiany we współczesnym świecie następują w takim tempie, że nawet niedawne jeszcze koncepcje i poglądy są już dziś przestarzałe. Globalizacja, o której wspomniałem wcześniej, będąca efektem postępu naukowo-technicznego i przeogromnych możliwości komunikacyjnych, sprawia, że świat przekształca się nieuchronnie w globalną wioskę, ze wszystkimi związanymi z tym konsekwencjami w sferze produkcji l wymiany. Zaczynają się czasy, które brutalnie weryfikować będą ludzi nie nadążających za rozwojem. To określa rangę przywództwa, a w nim liderów. Do niedawna działali oni według schematu góra-dół.

Ktoś na górze zarządzał, koncentrował pełnię władzy, a ci niżej wykonywali wszystkie polecenia, aż do najniższego szczebla. Poza wymogiem ścisłego wykonywania poleceń nikt od szeregowych pracowników nie wymagał inwencji. Zasadę tę egzekwował aparat kontroli.

Model ten to już przeszłość. Dzisiaj potrzebni są liderzy, rozumiejący cel i misję kierowanego przez siebie przedsiębiorstwa, instytucji czy organizacji oraz potrafiący uruchomić pokłady ludzkich umiejętności dla realizacji ustalonych celów i misji. Oznacza to, że lider wie, iż pracownicy stanowią jego siłę, i czyni wszystko, by umiejętnie ją wykorzystywać w określonym celu.

Właśnie o tym wszystkim traktuje praca Iwony Majewskiej--Opiełki. Książek na ten temat ukazało się wiele, ale ta zasługuje na szczególne polecenie. Autorka jest psychologiem o rozległej wiedzy nie tylko z tego obszaru, ale także dyscyplin pokrewnych, posiada duże doświadczenie, prowadziła samodzielne badania, fascynuje ją sprawa prawej półkuli naszego mózgu w procesie twórczego (niekonwencjonalnego) myślenia, ukończyła szereg kursów z dziedziny samodoskonalenia i kształcenia cech przywódczych. Uczestniczyła w zajęciach najsławniejszych animatorów ruchu rozwoju potencjału człowieka, w tym: Stephena R. Coveya. Anthony'ego Robbinsa, Susan Jeffers, Boba Practona, Davida Whitleya, Briana Tra-ceya i innych.