Fałszywa pandemia. Krytyka naukowców i lekarzy PRACA ZBIOROWA

Tytuł: Fałszywa pandemia. Krytyka naukowców i lekarzy

Autor: Praca zbiorowa

Wydanie: 2020

Stron: 259

Okładka: miękka

Wydawnictwo: Fundacja Osuchowa

„Łatwiej jest oszukać ludzi, niż przekonać ich, że zostali oszukani” – Mark Twain

Nasze dane sugerują, że COVID-19 odznacza się śmiertelnością, która mieści się w granicach sezonowej grypy.

Prof. dr med. John Ioannidis, epidemiolog i biostatystyk, jeden z najczęściej cytowanych naukowców świata: … wirus wpływa w znacznie wyolbrzymiony sposób na nasze życie. To jest zupełnie nieproporcjonalne do rzeczywistego zagrożenia, które pochodzi od koronawirusa. Astronomiczne, gospodarcze szkody, które teraz powstają, nie są adekwatne do zagrożenia tym wirusem. Jestem przekonany, że umieralność z powodu koronawirusa nie będzie widoczna w umieralności rocznej nawet w postaci piku (wzrost zgonów odbiegający od średniej).

…każdy, kto umarł na tzw. koronawirusa, miał choroby współistniejące.

…koronawirus tylko na zasadzie wyjątku jest śmiertelny, a w większości wypadków jest w znacznej mierze nieszkodliwą infekcją wirusową.

Prof. dr med. Klaus Püschel, ekspert w dziedzinie medycyny sądowej, dyrektor Instytutu Medycyny Sądowej kliniki uniwersyteckiej w Hamburgu : Na pytanie, czy widzi jakieś różnice w ciałach zmarłych, w których stwierdzono obecność koronawirusa w porównaniu do innych chorób zakaźnych, odpowiada: Nie. Obraz jest podobny do innych infekcji wirusowych dróg oddechowych i płuc. Myślę, że z czasem ustalimy coś specyficznie związanego z COVID-19, ale zasadniczo przebieg i obraz organów wewnętrznych jest taki sam.

Nie ma epidemii ani pandemii koronawirusa. Ani w Polsce, ani w żadnym innym kraju. Chociaż niektóre rejony świata mają większe problemy niż inne, nie wynika to jednak z większej śmiertelności koronawirusa jako takiego, ale z dodatkowych czynników, „podłoża”, na które natrafia wirus, jak np. duża ilość zakażeń szpitalnych, zły stan służby zdrowia, panika, struktura wiekowa społeczeństwa, stan zdrowia populacji itp. Myślę, że stanie się to jasne po lekturze tej książki. Zdaję sobie sprawę, że teza o braku pandemii może brzmieć dla niektórych zupełnie niewiarygodnie i rodzić dysonans poznawczy, ale każdy z Czytelników powinien zadać sobie pytanie, czy wierzy niezależnym i odważnym naukowcom, pomiędzy którymi są również światowej klasy specjaliści, i przedstawianym przez nich danym naukowym, czy rządowi, politykom i ich anonimowym „ekspertom”.
Ze Wstępu dr. Mariusza Błochowiaka

SPIS TREŚCI
1. Wstęp 11
2. O autorach 42
3. Dr med. Wolfgang Wodarg 46
3.1 Rozwiązanie problemu koronawirusa: odizolować panikarzy 46
3.2 Nie ma powodu do paniki 52
3.3 Król jest nagi 69
4. Prof. dr med. Sucharit Bhakdi 77
4.1 Zbiorowe samobójstwo 77
4.2 Załamanie służby zdrowia? 82
4.3 Co się dzieje we Włoszech? 83
4.4 List otwarty do kanclerz Angeli Merkel 84
4.5 Opracowywanie szczepionki jest absurdalne 100
5. Prof. dr med. Klaus Püschel 144
5.1 W większości wypadków nieszkodliwa infekcja wirusowa 144
6. Prof. dr med. John Ioannidis 148
6.1 Śmiertelność koronawirusa na poziomie grypy 148
7. Dr med. Matthias Thöns 192
7.1 Pacjenci z COVID-19 są posyłani na pewną, anonimową i samotną śmierć 192
8. Prof. dr Knut Wittkowski 197
8.1 Nie wiem, gdzie rząd znajduje tych tak zwanych ekspertów 197
9. Paweł Klimczewski 234
9.1 „Epidemia” w Polsce statystycznie niewidoczna 234
10. Podziękowanie 259

O autorach:

Prof. dr med. Sucharit Bhakdi, naukowiec i lekarz, wybitny specjalista w dziedzinie mikrobiologii i epidemiologii chorób zakaźnych, który przez 22 lata był dyrektorem Instytutu Mikrobiologii Medycznej i Higieny na Uniwersytecie w Moguncji w Niemczech. Autor kilkuset publikacji naukowych, jeden z najczęściej cytowanych naukowców w dziedzinie medycyny w Niemczech. W latach 1990-2012 był redaktorem naczelnym czasopisma naukowego „Medical Microbiology and Immunology”. Prof. Sucharit Bhakdi otrzymał kilkanaście wyróżnień za swoją pracę naukową.

Prof. dr med. John Ioannidis, epidemiolog i statystyk, profesor medycyny i biostatystyki, wykłada i pracuje na Uniwersytecie Stanforda w USA. Należy do najczęściej cytowanych naukowców świata i uważany jest za koryfeusza w swojej dziedzinie. Jego praca „Dlaczego większość opublikowanych wyników badań naukowych jest nieprawdziwa” jest uważana za fundamentalną w dziedzinie metanauki. Jedno z najstarszych i najbardziej renomowanych czasopism medycznych – „British Medical Journal” – określiło go mianem „bicza na niechlujną naukę”.

Paweł Klimczewski, ekspert analizy rynku specjalizujący się w analizie danych demograficznych, badaniu rynku mediów oraz pisaniu unikalnych programów rozwiązujących nietypowe problemy. W swojej pracy łączy wiedzę z wielu dziedzin: socjologii, cybernetyki, statystyki, matematyki, fizyki i informatyki. Autor programów predykcyjnych opartych o modele genetyczne i mechanizmy uczenia maszynowego z wykorzystaniem wielkich zbiorów danych (Big Data). Współtwórca metodologii badań mediów w Polce, szef i członek zespołu metodologicznego największego na świecie badania czytelnictwa prasy i konsumpcji. Autor projektu badania oglądalności linearnej telewizji w czasie rzeczywistym w Polsce. Hobbystycznie interesuje się językami aglutynacyjnymi i możliwościami ich przetwarzania w automatycznym rozumieniu treści, jednocześnie poznając kulturę ludów Azji Centralnej i Lewantu.

Prof. dr med. Klaus Püschel, ekspert w dziedzinie medycyny sądowej, dyrektor Instytutu Medycyny Sądowej kliniki uniwersyteckiej w Hamburgu w Niemczech, wicedyrektor Interdyscyplinarnego Centrum Badań nad Uzależnieniami Uniwersytetu w Hamburgu.

Dr med. Matthias Thöns, specjalista w dziedzinie anestezjologii i medycyny paliatywnej.

Prof. dr Knut Wittkowski, doktoryzował się w dziedzinie informatyki, a jego habilitacja dotyczyła biometrii medycznej. Przez 15 lat pracował z prof. Klausem Dietzem, jednym z wiodących epidemiologów w zakresie epidemiologii HIV. Następnie przez 20 lat na Uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku kierował Wydziałem Biostatystyki, Epidemiologii i Projektowania Badań Naukowych w Centrum Nauk Klinicznych i Translacyjnych tamtejszego szpitala.

Dr med. Wolfgang Wodarg, internista i pulmonolog, specjalista w zakresie higieny i medycyny środowiskowej, a także zdrowia publicznego i medycyny społecznej. Po zakończeniu pracy klinicznej w charakterze internisty przez 13 lat był m.in. lekarzem publicznym w Szlezwiku-Holsztynie, a jednocześnie wykładowcą na uniwersytetach i w szkołach wyższych oraz przewodniczącym Komitetu Ekspertów ds. powiązanej z medycyną Ochroną Środowiska przy Izbie Lekarskiej Szlezwiku-Holsztynu; w 1991 roku otrzymał stypendium na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore w USA (epidemiologia). Jako członek niemieckiego Bundestagu w latach 1994- 2009 był inicjatorem i rzecznikiem Komisji „Etyka i prawo współczesnej medycyny”, członkiem Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, gdzie przewodniczył Podkomisji ds. Zdrowia i wiceprzewodniczącym Komisji Kultury, Edukacji i Nauki. W 2009 r. zainicjował komisję śledczą w Strasburgu dotyczącą roli WHO w H1N1 (świńska grypa), gdzie po zakończeniu kadencji nadal pracował jako ekspert naukowy. Od 2011 r. pracuje jako niezależny wykładowca uniwersytecki, lekarz i naukowiec, a do 2020 r. był dobrowolnym członkiem zarządu i szefem Grupy ds. Zdrowia w Transparency International Germany.